Definities
Toch wil ik het gaan proberen. De Nieuwe Tijd waar zo
veel mensen zo van in de ban zijn, soms zelfs echt op hopen, moet toch nader te
omschrijven zijn? Ik zal hieronder een aantal citaten opsommen van
beschrijvingen die ik vond:
·
“Toch zijn er ook nog echte New Agers die geloven dat er
spoedig een wereldwijde transformatie zal plaatsvinden naar een hoger vibratie-
en bewustzijnsniveau.” – Rob Nanninga
·
"De Nieuwe
Tijd" is niet tastbaar, het is een begrip, te voelen door middel van de
zintuigen. Het is een nieuwe visie die ontstaat door persoonlijke groei en
ontwikkeling. Het is er al en het is er altijd al geweest. Het is onderdeel van
de evolutie en we bevinden ons nu in een tijd waarin het steeds sneller gaat,
als een spiraal.” Robert – www.nieuwetijd.net
·
Vanaf het jaar
2012 breekt de Nieuwe Tijd aan, oftewel het Aquarius tijdperk. Dit tijdperk zal
zich kenmerken door: oprechte belangstelling voor de medemens, respect voor de
aarde en zijn bewoners, verdiepte spiritualiteit http://anki.infoteur.nl/specials/de-nieuwe-tijd.html
Al met al bijzondere omschrijvingen, en Wikipedia houdt het weer op iets heel anders...
Moeilijk dus,
en het ligt er volgens mij helemaal aan in hoeverre je gelooft in dit soort uitspraken,
en hoe gevoelig je bent voor voorspellingen als die van 21 december 2012.
Teveel etiketjes?
Toch kun je er niet omheen: nieuwetijdskinderen zijn een
fenomeen. Zelfs zo, dat ons kabinet vindt dat er teveel etiketten in deze
richting worden geplakt en teveel medicatie wordt uitgeschreven. Persoonlijk
ben ik het daar wel mee eens. In het onderwijs komen we de laatste tijd meer en
meer kinderen tegen met etiketjes en rugzakjes als: AD(H)D, dyslectie,
dyscalculie, PDD-NOS, Asperger, enzovoorts. Als kinderen echt een speciale
benadering nodig hebben omwille van dit kenmerk, dan is het goed dat het bekend
is. Vaak echter, is er in het onderwijs
geen speciale aandacht nodig, maar het kind is zich er door die
etikettering wel van bewust dat ie ‘anders’ is en eist de speciale aandacht min
of meer op. Of de ouders doen dat. Ook medicatie als Ritalin wordt door steeds
meer kinderen geslikt en de kinderen zijn er zelf van overtuigd dat ze anders
niet goed kunnen functioneren. Is dit wel zo?
Hebben kinderen met ‘stoornissen’ echt zo’n moeilijk
leven? Zijn ze echt onhandelbaar en lastig? Of beschikken ze gewoon over
kwaliteiten die hen juist veel schoonheid en kracht geven? Persoonlijk neig ik
naar het laatste. De etiket-kinderen die ik in mijn onderwijsomgeving meemaak,
zijn vaak wel wat druk of juist heel verlegen, maar kunnen heel waardevolle
bijdragen leveren aan groepswerk, aan het sociale proces en ze hebben vaak
ideeën waar nog niemand op was gekomen. Het lijkt wel alsof zij de materie op
een ander level benaderen dan de gemiddelde klasgenoot. En het valt me vaak op
dat etiket-kinderen elkaar vaak opzoeken en dat het klikt: alsof ze van elkaar
aanvoelen dat die ander hen begrijpt of hetzelfde denkt.
Geen feiten
Ik begeef me nu op glad ijs, door uitspraken te doen die
vrij ver gaan. Laat ik daarom duidelijk stellen: ik ervaar het zo, het zijn
geen feiten. Ik heb vanuit interesse en nauwe betrokkenheid veel gelezen over
nieuwetijdskinderen. En vaak lees je dan uitspraken als: “deze kinderen lijken de
wereld te doorzien” en “het lijkt alsof
ze dingen zien en horen die andere mensen niet waarnemen”. Veel dingen lijken dus zo, maar er is zo
weinig bewijs. Dit komt volgens mij, omdat de materie zo weinig tastbaar is. En
er is veel scepsis bij veel mensen.
Kwaliteiten en
valkuilen
Zelf geloof ik toch wel in de kwaliteiten van
nieuwetijdskinderen. Maar misschien moeten we ze niet meer zo noemen. Het
klinkt mij iets te zweverig en die Nieuwe Tijd is mij nog niet heel duidelijk
geworden. Maar wat zijn nu deze specifieke kwaliteiten?
·
De nieuwe kinderen zijn in toenemende mate heldervoelend,
empathisch en telepathisch. Ze nemen “de binnenkant” makkelijker waar en laten
zich niet misleiden door uiterlijk gedrag dat niet strookt met wat er zich
innerlijk afspeelt.
·
Nieuwetijdskinderen zijn vredestichters: ze voelen de
impuls om tegengestelde belangen te willen verzoenen, harmonie te creëren en
conflicten bij te leggen.
·
Ze zijn spiritueel, diepzinnig en fantasierijk. Ze worden
geïnspireerd door idealen als gelijkheid, broederschap en respect voor de
natuur.
·
Nieuwetijdskinderen zijn meer gevoelsmatig dan rationeel
ingesteld.
Dit klinkt toch ontzettend mooi? Echter, als je de
kwaliteiten aandachtig leest, zul je begrijpen dat deze kwaliteiten ook
problemen kunnen opleveren, met name in de huidige maatschappij. Op dezelfde
website valt dan ook te lezen:
·
Ze hebben moeite met vooropgestelde structuren en mentale
kaders die weinig ruimte laten voor intuïtie, onvoorspelbaarheid en
individualiteit.
·
Mede vanwege dit sterke intuïtieve bewustzijn en hun
onvermogen zich aan te passen, kunnen nieuwetijdskinderen overkomen als rebels,
“anders” of eigenzinnig.
·
Ze kunnen intens lijden en in verwarring raken door het
onbegrip dat ze ontmoeten.
Toch een nieuwe
tijd?
In het eerste artikel schreef ik al dat ik zelf wellicht
een nieuwetijdskind avant-la-lettre was. Ik denk veel en filosofisch na over de
wereld. En de laatste tijd gebeuren er in mijn ogen veel dingen die kunnen
duiden op een mentaliteitsverandering bij mensen. Een drang naar meer respect
en harmonie. Denk aan de Arabische lente, het ‘gedwongen’ aftreden van
Berlusconi, de hang naar zelfbeschikkingsrecht van de Grieken. Mensen worden
kritischer op hun regering en hebben meer en meer het gevoel dat ze wat kunnen
veranderen. Occupy is daar ook zo’n voorbeeld van. Persoonlijk zie ik niet veel
in een dergelijke bezetting, maar het is er wel.
2012 is voor mij nog een ongrijpbaar idee. Het jaar ligt
natuurlijk voor de deur, maar ik vind het toch nog moeilijk om te geloven dat
er dan een ander trillingsniveau gaat plaatsvinden, waardoor mensen anders met
elkaar omgaan. Aan de andere kant: het natuurgeweld van de laatste jaren lijkt toe
te nemen. Is dat dan misschien een aanwijzing voor die hogere trilling?
Volgende keer weer meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten